شیوه نامه دانشنامه
اجزاي مقالات
هر مقاله دانشنامه، افزون بر مدخل، از پنج بخش زير فراهم مي‌آيد: 1. شناسه؛ 2. بدنه؛ 3. منابع؛ 4. امضا؛ 5.پيوست.
1- شناسه
شناسه (=معرِّف) عبارتي است كه پس از نام گروهي از مدخل‌ها مي‌آيد تا تعريفي كلّي از آنها ارائه دهد و وجه حضور آنها را در اين دانشنامه معلوم سازد. اين تعريف به گونه‌اي است كه هر مدخل را از مدخل‌هاي مشابه متمايز ساخته و زمينه ورود آن به مقاله را فراهم مي‌كند. ميان مدخل و شناسه، علامت دو نقطه(:) نهاده مي‌شود.
2- بدنه
بدنه، بخش اصلي و بنيادين هر مقاله دانشنامه است كه پس از مدخل و شناسه آن قرار مي‌گيرد و معمولاً مشتمل بر چند پاراگراف است. در اين دانشنامه بدنه هم متضمّن مطالب مقاله است و هم در بردارنده برخي منابع (نشاني آيات و روايات و غيره).
صورت كامل و كتاب شناختي مآخذ هر مقاله پس از بدنه درج مي‌شود.
1-2- پاراگراف بندي
در پاراگراف بندي بدنه مقاله، به اين نكات توجّه مي‌شود:
الف. طول هر پاراگراف متناسب با «پيام اصلي» آن است، با اين حال، سعي مي‌شود پاراگراف طولاني نگردد.
ب. جمله‌هاي هر پاراگراف تنها براي بيان يك پيام اصلي و گستردن دامنه همان پيام، به كار مي‌آيند. از آوردن توضيحات ديگر و شرح و بسط‌هاي بيرون از آن دامنه، پرهيز مي‌شود.
ج. ارتباط طولي ميان پاراگراف‌ها مبتني بر رابطه منطقي ميان پيام‌هاي اصلي است. هر پاراگراف در مكاني قرار مي‌گيرد كه اگر جابه‌جا شود، نبودِ حلقه‌اي در آن زنجيره منطقي به خوبي مشهود باشد.
2-2- بخش بندي
براي ساده سازي فهم مطالب، از روش بخش‌بندي و عنوان گذاري استفاده مي‌شود. تا حدّي كه مقاله را از هيئت دانشنامه‌اي خارج نكند. به اين منظور، چند پاراگراف كه شاخه‌اي اصلي از پيكره مقاله را تشكيل مي‌دهند، يك بخش محسوب شده و تحت يك زيرعنوان جاي مي‌گيرند.
گفتني است كه عنوان بندي در مقالات بلند حايز اهميت است و نيز در مقاله‌هايي كه محورهاي چندي مي‌توانند داشته باشند، لازم است.
3-2- ارجاع درون متني و برون متني
هر گاه نياز باشد از مطلبي درون مقاله به مطلبي ديگر در همان مقاله ارجاع داده شود، از «ارجاع درون متني» استفاده مي‌شود. و هرگاه نياز باشد از مطلبي درون يك مقاله به مطلبي در مقاله‌اي ديگر ارجاع داده شود، از «ارجاع برون متني» استفاده مي‌شود. براي ارجاع از يك فلش و نام مطلب يا مدخل مرجوع اليه در داخل دو كمان استفاده مي‌شود.