در یكی از روزهای اردیبهشت سال 1267 ق . كه بهار با ماه رمضان تواءمان گشته بود و غنچه های یاد در آن می شكفتند، در خوانسار شهری كه جای جایش چشمه ای سر به بیرون آورده و چون نگینی سبز و بلند با دستهایی گشوده سخاوت را به تمام معنا به رخ می كشد، در خانه سید اسدالله ، عالم بزرگ شهر، نورسیده ای پای در حیات نهاد كه نام او را محمد تقی گزاردند.
ادامه مطلب
ابوعلی حسینی فرزند سید هاشم بحرینی معروف به سید ماجد. سید از معاصرین شیخ بهایی بود واز او استفاده نموده و اجازه روایت دارد. سید از اساتید محسن فیض بود و مرحوم فیض در آغاز كتاب وافی به ذكر اوصاف وی اشاره نموده است. صاحب روضات می نویسد: این بزرگوار سیدی محقق و مدقق و سراینده ادیب بود گفتار عالمانه خود را در كمال فصاحت و بلاغت و بادقت نظر ایراد می نمود او بهنگام خطبه سرائی در آغاز نماز جمعه بر اثر شیوائی و فصاحتی كه داشت برای شنیدن آن گوشها از هم سبقت می گرفتند و مجذوب او می شدند. از آثار وی عبارتند از: سلاسل حدید، رساله یوسفیه، وجیزه بدیعیه، حاشیه شرایع و… او بسال 1028 در شیراز وفات نمود.
ايشان در سال 1269 ه. ق در خوي متولد شده و به نجف مشرف شده و از شيخ جعفر كاشف الغطا بهره برده و بعد از مراجعه به خوي به جاي پدرش در مسجد خانوادگي شا امام جمعه و جماعت بود و اصلاحات زيادي انجام داد و شهر را به درالمومنين لقب داده بودند ايشان در سال 1269 ه.ق در خوي وفات نموده و جنازه اش به نجف منتقل شد. ادامه مطلب
موافق كتیبه ای كه در درب شرقی این مسجد دیده می شود از بناهای محمد بن مظفر المنصور است كه در سنه هفتصد و پنجاه هجری بنا نموده و مضمون كتیبه مزبوره تقریبا این است امر ببناء ذلك المسجد تقربا الی الله تعالی العبد الضعیف المحتاج الی رحمة ربه الغفور محمد بن المظفر المنصور علی ید الحاج الخراسان فی العشر- الاول من شوال سنة خمسین و سبعمائه.
ادامه مطلب
سال 1237 هجري قمري در دربار فتحعلي شاه كه دوره اول جنگ هاي ايران و روس پايان يافته و منجر به شكست ايران و عهدنامه گلستان گرديده بود، شاه ايران تمام هم خود را مصروف به آن مي داشت تا شايد اين شكست را جبران كند. بي وفايي ناپلئون به عهد و پيمان خود و تنها گذاردن ايران در برابر روسيه تزاري و فعاليت شديد خارجيان براي حفظ منافع خود در ايران، بر ملال و اندوه فتحعلي شاه مي افزود. در همان سال خبر غم انگيزي به شاه رسيد
ادامه مطلب
موضوع بحث بنده “امام خمینی (س) و احیای نماز جمعه” است، در ابتدا به سابقه نماز جمعه در تاریخ اسلام عموما و در تاریخ تشیع و ایران خصوصا اشاره می کنم. اولین نماز جمعه از طرف حضرت پیامبر اکرم (ص) در روز اول ماه ربیع الاول در پایان هجرت از مکه به مدینه برگزار گردید، و مکان آن در وادی “رامونا” بود که بعدها مسجدی به نام “جمعه” در آنجا ساخته شد.
ادامه مطلب
به دنبال مطرح شدن نماز جمعه در روزگار صفوی، موج رساله نویسی در این باره آغاز گردید. پیش از این دوره، از رساله مستقلی در این باره آگاهی نداریم. آنچه تا آن زمان مطرح بود، مطالبی بود كه در متون فقهی در بخش صلاة فراهم آمده بود.
ادامه مطلب
در ادامه سیاست مذهبی دوره صفوی، نماز جمعه در دوره قاجاریه به صورت امری منصبی از طرف دولت قاجار درآمد؛ اما به موازات از دست رفتن اعتبار تمامی مناصب مذهبی پیشین، منصب نماز جمعه نیز اهمیت خود را در این دوره از دست داد.
ادامه مطلب
منابع موجود حكايت از آن دارند كه در دوره صفويه، نماز جمعه در جامعه تازه شيعی شده ايران، به آرامی اهميت يافته است. پيش از صفويان، اقليتهای شيعی فراوانی در سراسر ايران بودند؛ اما به دنبال پيروزی، بيشتر شهرهای مركزی ايران به تشيع گرويدند. با آمدن فقيهان عرب و سپس عجم به صحنه سياست، زمزمه اقامه جمعه در شهرهای مختلف مطرح شده و محقق كركی نخستين فقيهی بود كه به جد به اين امر توجه كرد. ادامه مطلب
تا آنجا كه به تاریخ دوره امامان مربوط میشود، باید گفت امام علی علیه السلام در نماز جمعه شركت میكرد. نهایت آن كه این كار از روی تقیه انجام میگرفته است. همچنین پس از آن كه امام به خلافت رسید، نماز جمعه را اقامه كرد. ضمن روایاتی كه از آن حضرت نقل شده است، آن را یكی از مناصب امام دانسته و بر این نكته تأكید كرده است: «اذا قدم الخلیفة مصرا من الامصار، جمع النّاس، لیس ذلك لأحد غیره». و فرمود: «العشیرة، اذا كان علیهم امیر یقیم الحدود، فقد وجب علیهم الجمعة و التّشریق». و در روایتی از آن حضرت آمده است: «سه چیز است كه اگر با امام خود در انجام آن مخالفت كنی، هلاك میشوی: جمعه، جهاد و انجام حج». این گونه روایات، سبب صدور این فتوا در شیعه شده است كه نماز جمعه تنها با حضور امام یا نایب او واجب و برگزار میشود. ادامه مطلب